De suikertante van de familie

De familie Nelissen mag best omschreven worden als sociaal voelend en erg geëngageerd. Maria Nelissen, de oudste dochter van de stichter van Nelissen Steenfabrieken en echtgenoot van Miel Bertrand, was een dame met een groot hart. Haar gulheid sprak boekdelen. Zo deelde ze gedurende héél haar leven geld uit aan goede doelen, maar ook aan parochies, kloosters, nonnen, paters en priesters. Maar ze verwachtte hiervoor geen tegenprestatie. ‘Voor wat, hoort wat’, dat was niet aan haar besteed.

Suikertante

Zo gul ze was voor de kerk en de Sint-Michielsparochie in Kesselt, zo vrijgevig was ze voor haar neven, nichten en andere nakomelingen van haar breed vertakte familie. Zelf had ze geen kinderen. Tant Maria, zoals ze bekend stond en aangesproken werd bij de familie Nelissen, was een suikertante? “Ongetwijfeld”, herinnert zich Gaston Nelissen die tante tegen Maria moest zeggen. “Ze hield in géén geval de vinger op de beurs. Op verjaardagen van familieleden deelde ze centen uit. Ook op familiefeestjes liet ze haar gulheid blijken. Ze was een geliefde tante. Eentje naar ons hart! We hadden veel respect voor haar. We missen haar nog altijd”.

Toewijding aan de kerk

“Ze was zéér katholiek en devoot”, vertelt Gisela Gevers over haar tante. “Ze betaalde jaarmissen voor dierbare overledenen van haar familie en anderen. Ze had nauwe contacten met kloosters, met nonnen en pastoors in Kesselt en tot ver daarbuiten. Hen stopte ze geld toe. Zelfs in India maakte ze geld over om ginder het missiewerk te ondersteunen van missionarissen. Ze stond altijd klaar om te helpen en had een groot rechtvaardigheidsgevoel.”

Naar de belastingen

Ze was punctueel in alles wat ze deed. Ze hield alles goed bij. “Elke betaalde mis (jaargetijde) schreef ze op, en ze hield daar een bon van bij”, getuigt Gisela Gevers. Naar eigen zeggen van Gaston Nelissen had ze alle uitgaven in een boek geschreven. “Ze hield die bij voor de belastingen. Later ben ik ermee naar de belastingen gegaan. Daar heb ik een zak vol met papiertjes waarop de giften stonden afgegeven, tot grote verbazing van de inspecteurs bij de belastingen. Zo konden ze zien waar het geld van haar bankrekening allemaal naartoe ging”, werpt hij verder op.

Feestjes

Legendarisch waren de feestjes die tant Maria op regelmatige tijdstippen organiseerde voor de familie. “Een rol die op haar lijf geschreven was. Haar moeder (Anna-Maria Haesen) hield ook familiefeestjes. “De appel valt kennelijk niet ver van de boom”, vertrouwt Gisela Gevers ons toe. “Quasi om de veertien dagen kreeg ze tussen de 10 à 15 familieleden bij haar thuis over de vloer. En op het menu stond konijn met pruimen. Net zoals haar moeder was ze de kloek van de familie. Ze hield die bij elkaar.”

Op kantoor

Tant Maria had een hart voor de steenfabriek van haar vader. Haar man Miel Bertrand en Mathieu Nelissen, de oudste zoon van Alfons en vader van Gaston Nelissen, stonden in naam van de tweede generatie van de familie aan het hoofd van de steenfabriek. “Tant Maria werkte op de boekhouding”, aldus nog Gisela. “Ze deed dat nauwgezet. Zo controleerde ze de boekhouding. Ze ontdekte zaken die medewerkers op de boekhouding ontgaan waren.” Tant Maria was dus zowel thuis als op kantoor onmisbaar!