Project in de kijker: Gallery Daisy
Jeju Island staat bij insiders bekend als het Hawaï van Zuid-Korea. UNESCO erkende dit vulkanisch eiland in de Gele Zee – dat wemelt van de kraters, watervallen en grotten – niet voor niks als werelderfgoed. Daarmee oefent het een enorme aantrekkingskracht uit op kunstenaars uit de hele wereld. Tussen de tientallen galerijen op het eiland springt er eentje uit de band: in Gallery Daisy verzamelt Jihoon Jang moderne kunst. Daarvoor liet hij een iconische piramide bouwen in rode baksteen van Nelissen Steenfabrieken.
De spaans rood-bakstenen geven de galerij een vurige uitstraling, die meteen je aandacht trekt. Maar ook de vorm valt op. Want Jihoon Jang etaleert zijn pronkstukken in een half afgewerkte piramide: “Omdat de top ontbreekt, lijkt de piramide afgeknot. Als je door de ijzeren toegangspoort binnenstapt, groeit het gevoel dat je in een heiligdom of schrijn binnenstapt. Dat de galerij geen enkel raam heeft, versterkt de ervaring.”
“Kunstenaars uit heel de wereld willen hun werk in Gallery Daisy tentoonstellen”, vertelt Jang. “Ik zie dit ook als een plek waar verschillende culturen en kunstgenres elkaar ontmoeten. Vanuit die gedachte ben ik aan de piramide begonnen.”
Natuurlijke look
“Baksteen is één van de meest natuurlijke materialen”, gaat Jang verder. “In het Nelissen-gamma vond ik de kleistenen met de exacte look die ik voor ogen had toen ik het concept bedacht. Hun handvormstenen zijn van een uitstekende kwaliteit en hebben een natuurlijke textuur.”
Korea produceert ook bakstenen, maar voor Jang voelen die minder exclusief en uitgesproken aan: “Bij Nelissen kies je uit een grote verscheidenheid aan kleuren. De spaans rood heeft de oranje-rode uitstraling die ik zocht. Voor mij symboliseert die de gloed bij zonsopgang op Jeju Island. De beige-grijze voegen doen de galerij oplichten in het landschap. Daarmee is het een stralende landmark waarin je cultuur kan proeven. En ik merk dat de rode baksteen andere eilandbewoners inspireert, want je ziet ze nu alsmaar vaker opduiken.”
In het groen
“Het mythische en ietwat geheimzinnige gebouw heeft een sobere look”, merkt de kunstenaar op. “Juist die soberheid - zonder tierlantijntjes – laat de galerij aansluiting vinden bij de haar omringende natuur. Daardoor komt de kunst veel beter tot haar recht dan ergens midden in een drukke stad. Het piramide-gebouw is trouwens een kunstwerk op zich. De tienduizenden bakstenen vormen één aangesloten geheel, zonder afleiding door details. De schoonheid van de galerij als gebouw komt hierdoor beter tot uiting.”