Project in de kijker: LABIOMISTA

Met het artistiek-toeristisch park LABIOMISTA krijgt de oude mijnsite en vergane zoo in Zwartberg  eindelijk weer verse lucht. In samenwerking met stad Genk is kunstenaar Koen Vanmechelen de drijvende kracht achter LABIOMISTA, wat letterlijk ‘mix van leven’ betekent en zo een toonbeeld van diversiteit wil zijn. Eyecatcher op de site is ongetwijfeld het atelier van de kunstenaar, met een gigantische arendskooi als pronkstuk.

Zowel het atelier als het markante onthaalgebouw zijn van de hand van de Zwitserse architect Mario Botta, in samenwerking met het Genkse architectenbureau Buro B. De gerestaureerde directeurswoning en een panoramisch paviljoen midden in een park vol dieren maken het plaatje op de site compleet. Stad Genk wil zich met deze toeristische trekpleister enerzijds internationaal op de kaart zetten en anderzijds de wijk Zwartberg opwaarderen. Voor Koen Vanmechelen is deze diverse buurt de ideale voedingsbodem voor zijn werk, dat draait rond diversiteit, kruisbestuiving en samenleving in de pure betekenis van het woord: samen leven.



Arendskooi
Het atelier van Koen Vanmechelen is vorig jaar al voltooid en prijkt centraal op de site. Het ontwerp is van de gerenommeerde Zwitserse architect Mario Botta, die voor de derde keer de handen in elkaar sloeg met Buro B. Bezoekers wandelen via een enorme serre onder de studio door. Middenin staat een reusachtige arendskooi, die je van buitenaf kan bewonderen terwijl je richting park wandelt. Bezoekers noch passanten kunnen omheen het opvallende onthaalgebouw van LABIOMISTA, dat als een vlag boven de rotonde wappert. The Ark, zoals het gebouw genoemd wordt, is eveneens van de hand van Mario Botta en Buro B.

Directeursvilla
De link tussen beide gebouwen uit zich in de zwarte gevelsteen, een knipoog naar het mijnverleden. Voor die zwarte gevelsteen deden de ontwerpers beroep op de Ferro waalvorm 50 van Nelissen Steenfabrieken. Het bekvormige onthaalgebouw trekt de blik van de bezoeker naar de voormalige directeursvilla, die zijn grandeur van weleer terugkrijgt na een grondige restauratie. De directeursvilla is een toonbeeld van een woning uit 1925 in een eclectisch–historische stijl met Maaslandse kenmerken. De buitenschil van het gebouw werd enkele jaren geleden al grondig gerenoveerd. Nu wordt ook het interieur aangepakt. Na de restauratie wordt de grote inkomruimte met monumentale trap opengesteld voor de bezoekers van het park.



Alpaca’s en kamelen
Een slingerend pad leidt de bezoekers langs dieren als kamelen, alpaca’s en uiteraard kippen, die vrij spel krijgen in hun ruime compartimenten. Halverwege het park krijgen bezoekers de kans om te verpozen bij LabOvo, een paviljoen voor educatie en dierenverzorging. Het paviljoen is een horizontale landmark voor de site en daarbuiten. Het vormt als het ware een hoeksteen, een scharnier tussen de verschillende dierencompartimenten en zijn onmiddellijke omgeving.  Het gebouw omvat een workshopruimte van 55 m², een quarantaineruimte, een verzorgingsruimte voor de dierenarts en een sanitair blok voor bezoekers van het park. Tevens werkt het dak van het paviljoen als terras dat een panoramisch uitzicht biedt over het park.