Project in de kijker: The Void
Zo mooi kan leegte zijN
Ontdek "The Void", een uniek woonhuis in Maastricht. Dit uniek staaltje vakmanschap werd ontworpen door architect Mathieu Bruls en springt niet alleen in het oog door de opvallende claustragevel, maar herbergt binnenin ook een verrassend lege, kubische ruimte. Een prikkelende fusie van buiten- en binnenpracht.
The Void, letterlijk vertaald ‘de leegte’, heeft alles te maken met de binnenkant van het gebouw. Architect Mathieu Bruls legt uit: “Ik wilde met die titel van het huis vooral laten zien dat een gebouw meer is dan enkel een gevel. In het hart van het woonhuis hebben we namelijk een bijna kubische ruimte gemaakt die niet echt een functie heeft en dus als een soort van ‘leegte’ de rest van het huis wil organiseren. Net zoals een plein in een stad ook vaak leeg is, is deze ruimte dat dus ook. Op de eerste verdieping is er een groot zuid gericht raam, waardoor de lege ruimte bovendien werkt als een soort van grote zonnewijzer in huis.”
Gedurende de hele periode kreeg Mathieu Bruls steun van de opdrachtgever. “De huidige bewoner heeft lang gewoond in een huis buiten de stad dat ik ook ontworpen had. Hij stond open voor een volgend speciaal project. Als je geen opdrachtgevers heb die het project steunen, slaag je er niet in om het zo ‘extreem’ te maken.”
Eyecatcher van de straat
En of het project speciaal is geworden. Door het Braziliaans metselverband (ook wel claustra genoemd) is de gevel dé eyecatcher van de straat. Dit bracht wel enkele technische uitdagingen met zich mee. “Er werd heel veel aandacht aan besteed. Elke baksteen werd uitgetekend op het plan.” Maar dan moest het échte (hand)werk nog beginnen: het metselen.
“Dit vroeg ongelofelijk veel discipline in de maatvoering van de bouwvakkers. De metsers moesten evenveel nauwkeurigheid hebben als pakweg een horlogebouwer, want niet alle ruimtes tussen de bakstenen zijn even groot. De gevel wordt daardoor geleidelijk aan opengetrokken. Zo lijkt de gevel bijna een doorkijkbloes waar je de ronde ramen achter ziet.”
En die ronde ramen vormen dan weer een eyecatcher voor het interieur. Langs binnenuit zie je namelijk ook het Braziliaans verband. Toch valt de zichtbelemmering daarvan zeker mee. “Sommige bussen hebben raamreclame waarbij je langs de binnenkant naar buiten kan kijken, maar andersom niet. Dat effect werd hier ook gecreëerd.”
Natural beauty
Voor de baksteen koos Bruls de razzo van Nelissen Steenfabrieken. “We wisten wat we wilden: een baksteen die zich goed zou afzetten tegenover de verweerde stenen van de andere huizen in de straat, met een zekere eigenheid en punch. De razzo ‘schreeuwt’ niet, maar heeft toch voldoende peper en zout in zich waardoor hij nét genoeg aanwezig is. Een echte natural beauty die bovendien goed past bij de voegkleur.”
“De goede samenwerking met de opdrachtgever, aannemer én bouwvakkers maakt dit project fantastisch. Door deze speciale creatie springt de gevel eruit en is het echt een frisse straat geworden.”
Foto’s: Leon Abraas
Ontdek "The Void", een uniek woonhuis in Maastricht. Dit uniek staaltje vakmanschap werd ontworpen door architect Mathieu Bruls en springt niet alleen in het oog door de opvallende claustragevel, maar herbergt binnenin ook een verrassend lege, kubische ruimte. Een prikkelende fusie van buiten- en binnenpracht.
The Void, letterlijk vertaald ‘de leegte’, heeft alles te maken met de binnenkant van het gebouw. Architect Mathieu Bruls legt uit: “Ik wilde met die titel van het huis vooral laten zien dat een gebouw meer is dan enkel een gevel. In het hart van het woonhuis hebben we namelijk een bijna kubische ruimte gemaakt die niet echt een functie heeft en dus als een soort van ‘leegte’ de rest van het huis wil organiseren. Net zoals een plein in een stad ook vaak leeg is, is deze ruimte dat dus ook. Op de eerste verdieping is er een groot zuid gericht raam, waardoor de lege ruimte bovendien werkt als een soort van grote zonnewijzer in huis.”
Gedurende de hele periode kreeg Mathieu Bruls steun van de opdrachtgever. “De huidige bewoner heeft lang gewoond in een huis buiten de stad dat ik ook ontworpen had. Hij stond open voor een volgend speciaal project. Als je geen opdrachtgevers heb die het project steunen, slaag je er niet in om het zo ‘extreem’ te maken.”
Eyecatcher van de straat
En of het project speciaal is geworden. Door het Braziliaans metselverband (ook wel claustra genoemd) is de gevel dé eyecatcher van de straat. Dit bracht wel enkele technische uitdagingen met zich mee. “Er werd heel veel aandacht aan besteed. Elke baksteen werd uitgetekend op het plan.” Maar dan moest het échte (hand)werk nog beginnen: het metselen.
“Dit vroeg ongelofelijk veel discipline in de maatvoering van de bouwvakkers. De metsers moesten evenveel nauwkeurigheid hebben als pakweg een horlogebouwer, want niet alle ruimtes tussen de bakstenen zijn even groot. De gevel wordt daardoor geleidelijk aan opengetrokken. Zo lijkt de gevel bijna een doorkijkbloes waar je de ronde ramen achter ziet.”
En die ronde ramen vormen dan weer een eyecatcher voor het interieur. Langs binnenuit zie je namelijk ook het Braziliaans verband. Toch valt de zichtbelemmering daarvan zeker mee. “Sommige bussen hebben raamreclame waarbij je langs de binnenkant naar buiten kan kijken, maar andersom niet. Dat effect werd hier ook gecreëerd.”
Natural beauty
Voor de baksteen koos Bruls de razzo van Nelissen Steenfabrieken. “We wisten wat we wilden: een baksteen die zich goed zou afzetten tegenover de verweerde stenen van de andere huizen in de straat, met een zekere eigenheid en punch. De razzo ‘schreeuwt’ niet, maar heeft toch voldoende peper en zout in zich waardoor hij nét genoeg aanwezig is. Een echte natural beauty die bovendien goed past bij de voegkleur.”
“De goede samenwerking met de opdrachtgever, aannemer én bouwvakkers maakt dit project fantastisch. Door deze speciale creatie springt de gevel eruit en is het echt een frisse straat geworden.”
Foto’s: Leon Abraas